Biraz "sağlık" lütfen...

   Uykusuz gecelerdir baş ağrısı... Göz bebeklerinden başlayıp ense köküne uzanan dinmez yıldırımlardır...

   Saç köklerine kadar kavuran bir ateştir baş ağrısı; beynin derinliklerinden uzanan çığlık... Gece uykudan uyandıran acı bir alarmdır. Çoğunlukla uyumaya izin vermeyen habis bir tümördür; yeri tam olarak belirlenemeyen... Önce göz damarlarında şimşeklenir, sonra sıkıca kavrar tüm başını... Beynine kocaman balyozlar iner görünmeyen. Yıkılan duvarların çığlıklarını duyarsın kulaklarında tiz tiz; uzaklardan çalan okul zili gibi bazen...

   İnim inim inletir yataklarda. Yastık, mermerden bir sütundur... Saatler acımasızca “tik tak”larını beynine saplar. Kulaklarından beynine iğneler sokulur çelikten; keskin keman sesleri duyarsın notasız... Sonra göz kapakların zonklar; açılmazlar ağır kepenkler gibi... Işık, keskin bir kılıçtır artık...

   Adamın dimağını kurutur baş ağrısı. Sızım sızım sızlar burun delikleri... Çene kitlenir, konuşamazsın. Gözlerin tek görüş alanıdır uçuşan noktacıklar... Artık dersin: “Diri diri gömün beni!..”

   Cesetsiz bir morgdur; ölüsüz bir mezarlık... Düşünemezsin bu arafta artık; duyamaz, hissedemezsin... Sadece, biraz “sağlık” lütfen... Bir yudum huzur...