e mi?

   Damarlarından kanalizasyon geçen bir şehirde, gecenin bir vakti uyanırsın... Günahkar her şey, derin bir sessizliğe gömülmüştür. Hiç birinin uyuduğunu zannetme! Karanlığı tükürükleriyle boğmaya hazırlanıyor kaltak zamanenin moda piçi!..

   Fikret'in sisler içindeki şehri şimdi nerde? Burada her şey uluorta sahneleniyor... Gizli kapaklı olan tek şey namus; çünkü ben göremiyorum... Herkes gırtlak gırtlağa gelmiş; “ekmek kavgası” denen bir televizyon programı açık beyaz camda. Tüm bu kağıt kapmacalar, gerdan kırmacalar, ölü seviciler... Hepsi, hepsi meydanda... Ama sen yine sakin ol e mi?

   Gırtlağına basılmış tarihin... “Doğruyu söyle” diyerek yalan söyletiliyor. Medeni maymunlar fink atıyor tahtadan oyuncak atlarıyla... Son neandertaller sahne alıyor kurgulanmış oyuncuklarında... Tükürüyorlar “mabedinin göğsü”ne!.. Ama sen yine güleç ol e mi?

   Şehir ve insanlar; “tüm bu gördüklerin birer karikatürden başka bir şey değil...” Katilleri görüp sus; ta ki sevdiğin biri öldürülene kadar... Hırsızları görüp sus; ta ki bir gece vakti evine girilene kadar... Namussuzları görüp sus; ta ki birgün namusuna el kaldırılana kadar... Sen şimdilik sus, sus ki sular bulanmasın... Ağzımızın tadı kaçmasın... Birileri kışkırmasın... E mi?

   Sen şimdilik sus... İstersen ilelebet sus, konuşma... Ben; “tiyatro bitti, beklemeye lüzum görmüyorum...” Sen istersen bekle e mi?